Neubauer, Antoni (Anton Neubauer), członek drugiej izby pruskiego Landtagu w latach 1895-1903, poseł do Reichstagu Cesarstwa Niemieckiego w latach 1898-1903. *12.7.1842 Lignowy Szlacheckie koło Pelplina (Adlig Liebenau bei Pelplin), †14.1.1915 Pelplin, duchowny. Po maturze, którą zdał w gimnazjum w Chełmnie (Culm), studiował w Seminarium Duchownym w Pelplinie oraz na Królewskiej Akademii Teologicznej i Filozoficznej w Monastyrze (Königlich Theologische und Philosophische Akademie Münster), gdzie w 1867 roku złożył egzamin licencjacki z teologii. W 1867 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Od roku 1869 zajmował się duszpasterstwem, od 1872 roku był egzaminatorem prosynodalnym, w 1882 roku został mianowany kanonikiem katedralnym, a do roku 1887 pełnił funkcję profesora Seminarium Duchownego diecezji chełmińskiej w Pelplinie, gdzie był także subregensem i kaznodzieją. W czerwcu 1898 roku uzyskał mandat posła z okręgu wyborczego Kościerzyna-Starogard Gdański-Tczew (Berent-Preußisch Stargard-Dirschau) do Koła Polskiego w Reichstagu, zdobywając 65,22 % głosów.

 

Literatura przedmiotu:

Amtliches Reichstags-Handbuch, 10. Legislaturperiode [X kadencja], Berlin 1903, s. 237; A. Kotowski, Zwischen Staatsräson und Vaterlandsliebe, Düsseldorf 2007, s. 105.

 

Źródła online:

http://zhsf.gesis.org, Parlamentarierportal, BIORAB Kaiserreich online

http://www.reichstag-abgeordnetendatenbank.de/

 

Axel Feuß, październik 2016 r.

 

Neubauer, Antoni (Anton Neubauer), członek drugiej izby pruskiego Landtagu w latach 1895-1903, poseł do Reichstagu Cesarstwa Niemieckiego w latach 1898-1903. *12.7.1842 Lignowy Szlacheckie koło Pelplina (Adlig Liebenau bei Pelplin), †14.1.1915 Pelplin, duchowny. Po maturze, którą zdał w gimnazjum w Chełmnie (Culm), studiował w Seminarium Duchownym w Pelplinie oraz na Królewskiej Akademii Teologicznej i Filozoficznej w Monastyrze (Königlich Theologische und Philosophische Akademie Münster), gdzie w 1867 roku złożył egzamin licencjacki z teologii. W 1867 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Od roku 1869 zajmował się duszpasterstwem, od 1872 roku był egzaminatorem prosynodalnym, w 1882 roku został mianowany kanonikiem katedralnym, a do roku 1887 pełnił funkcję profesora Seminarium Duchownego diecezji chełmińskiej w Pelplinie, gdzie był także subregensem i kaznodzieją. W czerwcu 1898 roku uzyskał mandat posła z okręgu wyborczego Kościerzyna-Starogard Gdański-Tczew (Berent-Preußisch Stargard-Dirschau) do Koła Polskiego w Reichstagu, zdobywając 65,22 % głosów.

 

Literatura przedmiotu:

Amtliches Reichstags-Handbuch, 10. Legislaturperiode [X kadencja], Berlin 1903, s. 237; A. Kotowski, Zwischen Staatsräson und Vaterlandsliebe, Düsseldorf 2007, s. 105.

 

Źródła online:

http://zhsf.gesis.org, Parlamentarierportal, BIORAB Kaiserreich online

http://www.reichstag-abgeordnetendatenbank.de/

 

Axel Feuß, październik 2016 r.