Daniel Libeskind – wirtuoz architektury

Libeskind uważa, że projektowanie budynków mieszkalnych jest najwyższą formą architektury i wielokrotnie dawał temu dowód, tworząc choćby Reflections at Keppel Bay w Singapurze, uznawany za jeden z najbardziej imponujących kompleksów mieszkalnych na świecie. Składa się na niego sześć wieżowców położonych nad zatoką przy wejściu do historycznego portu Singapuru. Skłaniające się ku sobie budynki sprawiają wrażenie jakby zastygły w tańcu, a szklane konstrukcje odbijają światło tak, aby zapewnić jego mieszkańcom optymalne nasłonecznienie. Inaczej niż w projektowanych przez Libeskinda obiektach muzealnych, w kompleksie Reflections at Keppel Bay wszystko zostało w pierwszej linii podporządkowane funkcji użytkowej budynków, by zapewnić lokatorom jak najkorzystniejsze warunki mieszkaniowe.

Tworzone przez Libeskinda realizacje nierzadko zmieniają oblicze całych kwartałów miast. Tak było w Singapurze, tak stało się też w Düsseldorfie, gdzie architekt współtworzył tzw. Kö-Bogen – kompleks budynków zawierających biura, obiekty gastronomiczne i handlowe. Gęsto zabudowane przed drugą wojną światową miejsce, po wojnie stało się ważnym węzłem komunikacyjnym, który z czasem stracił na znaczeniu. Przygotowana przez Daniela Libeskinda koncepcja dotyczy dwóch budynków, nazwanych: Haus Hofgarten i Haus Königsallee, które uzupełnione zostały kolejnymi obiektami autorstwa innych architektów. Oddane do użytku w 2013 roku falujące budynki Libeskinda z zielonymi tarasami wyznaczają nowe centrum Düsseldorfu, a rewitalizacja tego miejsca została doceniona w 2014 roku w Cannes prestiżową nagrodą MIPIM w kategorii „Best Urban Regeneration Project“ – najlepszy projekt rewitalizacji miejskiej.

Portfel zamówień Daniela Libeskinda pozostaje pełny. W sierpniu 2020 roku władze Monachium zgodziły się na budowę synagogi w centrum miasta według przedstawionej przez Libeskinda koncepcji. Do realizacji projektu brakuje jeszcze pełnego finansowania, ale gmina żydowska Beth Shalom ma nadzieję, że uda się pozyskać na ten cel niezbędne fundusze. Architekt przyznaje też otwarcie, że chciałby wybudować kolejne obiekty w Polsce. O kraju, w którym się urodził, wypowiada się z dużym sentymentem: „Jestem Polakiem, tutaj się urodziłem i wychowałem. Przynależę do kultury polsko-żydowskiej. Wychowałem się na muzyce Chopina, Moniuszki, na „Panu Tadeuszu“, na malarstwie polskim, na polskich tradycjach“[10] – mówi w jednym z wywiadów. Architekt do dziś dość sprawnie posługuje się językiem polskim, z pamięci cytuje poezję Wisławy Szymborskiej, choć wywiadów woli udzielać po angielsku. O Polsce mówi zaś tak: „Bardzo spodobała mi się praca w Polsce, kraju, który moim zdaniem ma ogromny potencjał do wykorzystania. Po tak wielu latach komunizmu w Polsce potrzeba nowej architektury, która odpowiadałaby współczesnym oczekiwaniom i trendom. Nigdy nie zapomniałem, że stąd pochodzę i mam nadzieję, że będę miał szansę zaprojektować tu kolejny budynek.“[11]