Strony Pełny tekst

Thomas Godoj

Myli się ten, kto sądzi, że zwycięzcy programu Deutschland sucht den Superstar (DSDS), znanego w Polsce jako Idol, po krótkim czasie znikają ze sceny lub w efekcie skandali sami się z niej eliminują. Niektórzy z nich wykonują poważane zawody, inni odnoszą sukcesy jako gwiazdy musicali, jeszcze inni działają w branży muzycznej do dziś. Pochodzący z Polski wokalista rockowy Thomas Godoj, który w roku 2008 zwyciężył w 5. edycji programu DSDS, organizuje wraz ze swoim zespołem długie trasy koncertowe, został wyróżniony nagrodą za wkład w ideę niemiecko-polskiego porozumienia, jest laureatem prestiżowej nagrody Echo, angażuje się w imprezy charytatywne a na swoim profilu facebookowym zrzesza ponad 20 000 fanów.

Dziś zwycięzca programu DSDS z roku 2008 jest uznanym wokalistą rockowym.

Jednak mimo wszystko Thomas Godoj krytycznie postrzega czas spędzony w programie DSDS oraz komercyjny przemysł muzyczny. W kilku wywiadach, udzielonych między innymi stacji radioBerlin 88,8 dnia 16.12.2014 roku oraz Scenario - redakcji młodzieżowej gazety Recklinghäuser Zeitung - dnia 3.9.2015 roku (oba opublikowane na YouTubie), zarówno wspomniany format telewizyjny jak i nieliczne już na światowym rynku wytwórnie płytowe ocenia on jako bezwzględne komercyjne przedsiębiorstwa, wszystkie zarabiające dobre pieniądze, za wyjątkiem samych muzyków, którym nierzadko brak wystarczających środków na przeżycie. Dlatego swój piąty album, wydany pod tytułem „V“ 24.10.2014 roku, sfinansował po raz pierwszy we własnym zakresie, korzystając z crowdfundingu na platformie internetowej startnext.com i wydając go we własnej firmie Tomzilla. Swój cel finansowy 55 000 euro osiągnął już po upływie 24 godzin, pobijając tym samym rekord europejskiego crowdfundingu w dziedzinie muzyki. Ostatecznie, po dziewięciu tygodniach, zebrał ponad 158 000 euro wpłaconych przez 784 użytkowników. Ten sukces stworzył Thomasowi Godojowi możliwość wyprodukowania w studiu pierwszego albumu akustycznego pod tytułem „V’stärker aus“ (Wyłączony wzmacniacz), wydanego 25 września 2015 roku, na którym jego zespół muzykuje na instrumentach bez wzmacniaczy. Zbiórka środków na sfinansowanie szóstego albumu rozpoczęła się 22 stycznia 2016 roku i do końca lutego bieżącego roku przyniosła prawie 140 000 euro, choć akcja trwa jeszcze do 26 marca 2016 roku. Crowdfunding oraz własna firma płytowa dały mu możliwość tworzenia muzyki według własnych upodobań, bez warunków narzuconych przez wytwórnie płytowe i bez presji przemysłu muzycznego, tudzież wydania nowego albumu i wyruszenia z nim w trasę koncertową.

Thomas Godoj, po polsku Tomasz Jacek Godoj, urodził się w 1978 roku na południu Polski, w śląskim Rybniku. W roku 1986 wraz z rodzicami i siostrą wyjechał do Niemiec, a dwa lata później rodzina osiadła w mieście Recklinghausen. Przyjazd do Niemiec poprzedził potajemnie zaplanowany urlop rodziców na jugosłowiańskim wybrzeżu Adriatyku. W Belgradzie rodzina czekała miesiąc na uzyskanie wizy. Po pobytach w obozie przejściowym we Friedlandzie oraz w ośrodku dla przesiedleńców w Unna-Massen rodzina najpierw trafiła do miejscowości Mettmann, gdzie przez dwa lata mieszkała w małym mieszkaniu tymczasowym, które w ostatnim roku musiała dzielić z inną rodziną przesiedleńców. W 1988 roku rodzina Godoj wyprowadziła się do Recklinghausen. Tam, jak mówi Thomas Godoj, znalazł on swoje miejsce, tam ma swoich przyjaciół. Będąc młodzieńcem, „włóczył się“, jak sam opowiada, „po salkach prób“, kupił sobie pierwszą perkusję i pisał pierwsze teksty piosenek. Recklinghausen jest miastem znanym ze sceny muzyki rockowej, także heavy metalowej i hardcorowej, które go kształtowały w latach 80. i 90. Ze swoim pierwszym zespołem Cure of Souls wygrał pierwszą nagrodę na festiwalu młodych muzyków w Recklinghausen.

W latach 2003 do 2005 występował jako solista nu metalowego zespołu Tonk!, prezentując własne teksty piosenek napisane w języku niemieckim. Po uzyskaniu zawodu kreślarza podjął studia budowlane, które rzucił po ośmiu semestrach, by zająć się muzyką. W latach 2005 do 2007 występował jako wokalista zespołu WiNK. Latem 2007 roku wziął udział w castingu do programu Deutschland sucht den Superstar i z rockowym repertuarem doszedł do jego finału. W wywiadzie dla stacji radioBerlin stwierdził, że jest wdzięczny za fakt uzyskania szansy zaprezentowania się i ugruntowania swojej pozycji w branży muzycznej dzięki programowi DSDS. Co mu się jednak nie podobało później to sposób w jaki traktuje się uczestników programu po jego zakończeniu oraz jak ostatecznie „funkcjonuje ten biznes“. Jego zdaniem to, że w komercyjnym przemyśle muzycznym bilans jest najważniejszy, nie powinno mieć miejsca. Był to fakt, który „wstrząsnął nim i go otrzeźwił“. Muzyka jest dla niego „jeszcze nadal kwestią uczuć“. W jego odczuciu zarówno procedura castingowa jak i powszechnie stosowane metody PR w odniesieniu do jego biografii i jego osobistych wypowiedzi były po prostu „absurdalne“.

Konsekwencją zwycięstwa Godoja w programie DSDS była umowa z wytwórnią płytową Sony Music Entertainment zawierająca opcję wydania trzech albumów. Jego debiutancki singiel z balladą rockową zatytułowaną „Love Is You“, wydany 23 maja 2008 roku, znajdował się 13 tygodni na pierwszym miejscu listy singli w Niemczech, Austrii i Szwajcarii, a już po dwóch tygodniach otrzymał Złotą Płytę za 150 000 sprzedanych egzemplarzy. Natomiast debiutancki album pod tytułem „Plan A!“, który ukazał się sześć tygodni później, był aluzją do faktu, że w programie DSDS liczyło się dla niego tylko zwycięstwo oraz profesjonalna kariera muzyka. „Planu B“ w ogóle nie miał. W Niemczech album otrzymał status Złotej i Platynowej Płyty, a w 2009 roku zdobył nagrodę Echo. Trasa koncertowa promująca album rozpoczęła się w grudniu 2008 roku i wiodła przez szesnaście miast w Niemczech. Od lutego 2009 roku Godoj zagrał kolejne dwadzieścia dwa koncerty. Drugi album wydany przez firmę Sony w listopadzie 2009 roku nosił tytuł „Richtung G“ (Kierunek G), który odwoływał się do wywalczonego przez artystę współdecydowania w pracach przy produkcji albumu. W Berlinie spotkał się z tekściarzami, którym narzucił tematy nowych piosenek, aczkolwiek sam też napisał kilka tekstów, najczęściej opiewających historie relacji międzyludzkich. Tematem piosenki „Winterkinder“ (Zimowe dzieci), której tekst napisał razem z Christianem Bömkesem (niemieckim autorem tekstów, kompozytorem, producentem i muzykiem) już w roku 2006, a której wersja w wykonaniu z zespołem WiNK zaprezentowana na YouTubie doczekała się jak dotąd 247 419 odsłon, jest molestowanie seksualne dzieci. Dziewięć piosenek na tym albumie śpiewa Godoj po niemiecku, trzy po angielsku. Tekst jedynego polskiego utworu zatytułowanego „Zwykła Miłość“ napisał Godoj w Warszawie wspólnie z Robertem Gawlińskim, solistą i tekściarzem polskiej grupy Wilki.

W roku 2010 podjął decyzję niepodpisania z firmą Sony umowy na wydanie trzeciego albumu oraz zawiązania współpracy z wytwórnią płytową SPV z Hanoweru, znaną z zapewniania artystom swobód artystycznych gwarantujących im ich kreatywność. Tytuł wyprodukowanego w tej wytwórni trzeciego albumu studyjnego z roku 2011 - „So gewollt“ (Tak chciałem) - nawiązuje do wycofania się z międzynarodowego przemysłu fonograficznego. Napisane razem z Bömkesem teksty piosenek mają wymiar społeczno-krytyczny lub odnoszą się do własnej przeszłości artysty oraz do osobistych historii miłosnych. Nakładem wytwórni płytowej SVP ukazały się następne albumy: w roku 2012 album „Live ausm Pott“ (Live z Zagłębia [Ruhry]) z nagraniami z trasy koncertowej „So gewollt“ oraz w roku 2013 czwarty album studyjny „Männer sind so“ (Mężczyźni są tacy), który ocenił recenzent z portalu metalglory.de, pisząc, że Godoj osiągnął na nim „mocne brzmienie […] charakterystyczne dla takich zespołów jak na przykład Revolverheld“. Można więc „cieszyć się na ponadczasowy, szczery album rockowy na wysokim poziomie“.

„Z roku na rok coraz bardziej oddalałem się od przemysłu muzycznego i próbowałem podejmować samodzielne kroki“, powiedział Thomas Godoj w wywiadzie dla stacji radioBerlin. Rozstanie z wytwórnią płytową SVP oraz finansowanie albumu „V“ (co może nie tylko oznacza „rzymską piątkę“, lecz również „victory“) na zasadach crowdfundingu nie były jednak jedynymi krokami, które Godoj musiał podjąć. Od tego czasu musi on sam organizować produkcję od jej początku do końca, zabiegać o muzyków studyjnych, o uczestników zespołu produkcyjnego, zajmować się kręceniem teledysków i marketingiem. Sprawna produkcja rock ’n’ rolla, „tłuste gitary“ oraz „intuicja“ są niezmiernie ważne dla wokalisty. Ten album, jak mówi Godoj, oferuje słuchaczom dużą rozpiętość odczuć, gdyż ważną rolę odgrywają na nim także spokojne utwory grane na gitarach akustycznych i instrumentach smyczkowych. Teksty niektórych piosenek albumu skierowane są bezpośrednio do tych fanów, którzy współuczestniczyli w jego finansowaniu, inne zaś - jak „Das finstere Tal“ (Mroczna dolina) - poruszają temat lęku artysty przed tym, jak zakończy się jego przedsięwzięcie.

Podczas ostatniej produkcji albumu akustycznego „V’stärker aus“ (Wyłączony wzmacniacz) poza gitarą akustyczną nagrano także gitarę basową, jazz drum set i instrumenty perkusyjne, a także fortepian, wiolonczelę i skrzypce. Obok swingu odnaleźć można na albumie także elementy reggae oraz ska, latin, rockabilly, country, rhythm and blues a nawet wyluzowanego hip-hopu. Krytyka uhonorowała te nowe aranżacje. „Słyszę tu muzyka o bardzo rzadko [u innych] słyszalnej umiejętności wczuwania się [w melodię i tekst piosenki]“, pisze Thomas Becker na portalu powermetal.de, „o zdolności dotarcia do swoich słuchaczy i nawet we właściwym czasie do głębokiego ich poruszenia za pomocą inteligentnych i skłaniających do zadumy tekstów na wielkie i małe tematy, które każdego dnia nas wszystkich dotykają.“ Trasa koncertowa promująca album rozpoczęła się dnia 9 października 2015 roku w kolońskiej Kulturkirche i prowadziła między innymi przez Bochum (Christuskirche), Hamburg (Stage Club), Hildesheim (arena Jim+Jimmi), Glauchau (Teatr Miejski), Lipsk (Centrum Kultury Moritzbastei) i Poczdam (Centrum Kultury Lindenpark), obejmując do 19 lutego 2016 dwadzieścia trzy koncerty oraz przede wszystkim miejsca koncertowe wybrane pod kątem ich szczególnej atmosfery.

Thomas Godoj mający dwójkę dzieci z Jennifer Opitz prowadzi przyziemny tryb życia. Czytając posty na jego facebookowym profilu z ostatnich lat, przekonujemy się, że jego fani najwyraźniej również są tacy mili i przyziemni jak on. „Hoi, du bisch de beste sänger, chasch mich als freund annehmen, ich heisse varnan“ (hej, jesteś najlepszym piosenkarzem, czy możesz przyjąć mnie do grona swoich przyjaciół, nazywam się varnan) - pisze jeden z jego fanów, pochodzący ze Sri Lanki, w zuryskim dialekcie. W roku 2015, specjalnie dla swoich fanów na Facebooku, Godoj nakręcił teledysk do piosenki „Vermisst du nicht irgendwas“ (Czy nie tęsknisz za czymś) z albumu „V’stärker aus“ (Wyłączony wzmacniacz), który można zobaczyć wyłącznie na tejże platformie społecznościowej. Został on nagrany na wystawie „Vernetzungen“ (Łączenie się w sieci) Danuty Karsten (wraz z pracami Dirka Hupe), rzeźbiarki również pochodzącej z Polski oraz mieszkającej w Recklinghausen, której na Porta Polonica poświęcono obszerną wystawę online. Na instalacje artystki wystawione w Maschinenhalle (Maszynownia) byłej Kopalni Scherlebeck w miejscowości Herten Godoj trafił w Internecie. Obydwoje artyści szybko obdarzyli się sympatią. Powstały dzięki tej znajomości teledysk ujmuje wspólną atmosferą, na którą składają się delikatne "świetlne pułapki" Danuty Karsten i wykonanie utworu przez Thomasa Godoja i jego zespołu, w pełni równorzędnie potraktowane podczas kręcenia teledysku, który na Facebooku miał jak dotąd 148 922 odsłon.

Od tego czasu Godoj występuje nie tylko na koncertach i w trasach koncertowych lecz także bierze udział w innych publicznych wydarzeniach. W roku 2008 wystąpił w hali widowiskowo-sportowej Grugahalle w Essen na polskim festiwalu Koncert Gwiazd, razem z takimi „legendami“ polskiej sceny muzycznej, jak zespoły rockowe Kombi, Oddział Zamknięty czy de Mono. Przy tej okazji wydawany w Dortmundzie polskojęzyczny magazyn Samo Życie przyznał mu nagrodę Journalia 2008 za wkład w ideę niemiecko-polskiego porozumienia. W roku 2009 otrzymał nagrodę Echo w kategorii „Najlepszy debiut krajowy“ i wraz z reprezentacją Niemiec U-21 nagrał oficjalną piosenkę Mistrzostw Europy pod tytułem „Helden gesucht“ (Bohaterowie poszukiwani). W 2010 roku wystąpił razem z Neue Philharmonie Westfalen (Nowa Filharmonia Westfalska) w Ruhrfestspielhaus w Recklinghausen podczas koncertu charytatywnego na rzecz organizacji pomocy dzieciom Kindernothilfe i od tego czasu jest jej ambasadorem. W roku 2011 nad dachami Berlina nagrał teledysk do utworu „Dächer einer ganzen Stadt“ (Dachy całego miasta) a w roku 2013 razem z youtuberem Alexandrem Böhmen wideoklip do utworu „Männer sind so“ (Mężczyźni są tacy). Wydanie albumu studyjnego o tym samym tytule doprowadziło do współpracy z hamburskim wydawnictwem Carlsen, które opublikowało humorystyczną książkę jego autorstwa pod tytułem „Männer sind so“. Wcielając się w role różnych typów mężczyzn, Godoj odpowiada w niej na 120 pytań dotyczących mężczyzn, od zawsze zadawanych przez kobiety. Głównym zadaniem roku 2016 jest kampania promocyjna nowego albumu, w przypadku którego, jak przekonuje Godoj w wideo reklamowym, „Crowdrock“ („społecznościowy rock“) będzie finansowany przez „Krautfunding“ (niem. określenie na znalezienie inwestora), w żadnym wypadku odwrotnie.

Axel Feuß, kwiecień 2016 r.

Źródła:

Rzetelne i obszerne informacje na temat biografii Thomasa Godoja jak i jego wielu albumów znajdujące się w artykułach o poświadczonej autentyczności na Wikipedii. W ogólnoświatowej sieci poza wywiadami na YouTubie można znaleźć zarówno stronę internetową artysty jak i jego profil na Facebooku tudzież liczne strony fanów i fora internetowe. Teksty i zdjęcia zostały udostępnione przez dział prasowy Thomasa Godoja.