Menu toggle
Navigation

Danuta Karsten „W moich pracach materializuje się przestrzeń”

Bez tytułu, 1997. mąka kartoflana, pokrzywy, pigment, metal, wys. = 250 cm, szer. = 600 cm, głębokość = 100 cm, Kunsthaus Essen (wystawa: Danuta Karsten. Räume / Danuta Karsten. Przestrzenie)

Mediathek Sorted

Mediateka
  • Bez tytułu, 1997. mąka kartoflana, pokrzywy, pigment, metal, wys. = 250 cm, szer. = 600 cm, głębokość = 100 cm, Kunsthaus Essen (wystawa: Danuta Karsten. Räume / Danuta Karsten. Przestrzenie)
  • Bez tytułu, 1998. Ręcznie odlane soczewki z wodnego szkła, kartonowe pierścienie, stalowe liny, haki, szer. = 800 cm, dł. = 1900 cm, Museum Ostdeutsche Galerie, Regensburg (wręczenie nagrody specjalnej Lovis-Corinth-Preis Danucie Karsten)
  • Bez tytułu, 1998. Ręcznie odlane soczewki z wodnego szkła, kartonowe pierścienie, stalowe liny, haki, szer. = 800 cm, dł. = 1900 cm, Museum Ostdeutsche Galerie, Regensburg (wręczenie nagrody specjalnej Lovis-Corinth-Preis Danucie Karsten)
  • Bez tytułu, 1999. Folia bąbelkowa, wys. = 360 cm, ∅ = 600 cm, Museum Ostdeutsche Galerie Regensburg (wystawa SPEKTRUM. 3 Künstler aus Polen treffen 3 Künstler aus Deutschland / SPEKTRUM. Trzech artystów z Polski spotyka trzech artystów z Niemiec)
  • Suknie, 2001. (1) konopie, tkanina, (2) wełna metalowa, tkanina, (3) sizal, tkanina, (4) tworzywo sztuczne, tkanina, każdy obiekt wys. = 300 cm,  ∅ = 400 cm, Stadtmuseum Hattingen (wystawa Stadtansichten. 6 Positionen junger Kunst/miejskie pejzaże. 6 pozycji młodej sztuki)
  • Bez tytułu, 2001. papier, klej żywiczny, profile aluminiowe, dł. = 2000 cm, szer. = 580 cm, wys. = 660 cm, Museum Bochum (wystawa: Danuta Karsten. Rauminstallationen; Installation 1/ Instalacje przestrzenne. Instalacja 1)
  • Bez tytułu, 2001. papier, klej żywiczny, profile aluminiowe, dł. = 2000 cm, szer. = 580 cm, wys. = 660 cm, Museum Bochum (wystawa: Danuta Karsten. Rauminstallationen; Installation 1/ Instalacje przestrzenne. Instalacja 1)
  • Bez tytułu, 2003. 80 drabin, dł. 1000 cm z około 60.000 zapałek bez główki, każda 43 x 2 x 2 mm, biała nić, klej żywiczny, Kunstverein ArtHaus e.V., Ahaus (wystawa „Zünd ab". Kunst zum Streichholz und zum Feuer/ Zapal. Sztuka o zapałkach i ogniu)
  • Papierowa przestrzeń, 2005. około 4000 wyciętych ręcznie papierowych spirali, wys. = 368 cm, szer. = 600 cm, gł. = 1400 cm, Studio A. Museum gegenstandsfreier Kunst, Otterndorf (wystawa: Danuta Karsten. Papierraum/papierowa przestrzeń)
  • Bez tytułu, 2006. (wewnątrz:) 32 przezroczystych folii, rysunek ręczny pisakiem do zarysowań lakieru, każdy 280 x 120 cm
  • Bez tytułu, 2006. (na zewnątrz:) kwiatowy klomb przed zamkiem obciągnięty białym tworzywem sztucznym o dł. około 20.000 cm, ∅ = 1300 cm, galeria w zamku Borbeck, Essen (wystawa Danuta Karsten. Rauminstallation/instalacja przestrzenna)
  • Mydło, 2007. około 9000 sztuk szarego mydła, wys. = 3,5 cm, szer. = 629 cm, gł. = 800 cm, Centrum Sztuki Współczesnej Kronika, Bytom (wystawa Space as the place 2)
  • Na górze, 2009. lateks, wys. = 200 cm, szer.= 1400 cm, gł.= 700 cm, Erich-Brost-Pavillon, Zeche Zollverein, Essen (wystawa: Danuta Karsten. Oben/na górze)
  • Świetlny oddech, 2010. 250 kawałków folii PCV, zszytych, każdy o wymiarach 50 x 50 x 110 cm, Zeche Zollverein, Essen (Europäische Kulturhauptstadt Ruhr/ Europejska Stolica Kultury Ruhr)
  • Bez tytułu, 2012. Folia PVC, farby akrylowe, wys. = 550 cm, szer. = 1300 cm, gł. = 2000 cm, Flottmann-Hallen, Herne (1. Preis der Auswahl 2012. Herner Künstlerinnen und Künstler/ 1. Nagroda wybór 2012. Artyści z Herne)
  • Bez tytułu, 2012. papier, sznurek nylonowy, klej, około 66.000 papierowych karteczek, każda o wymiarach 2 x 7 cm, dł. = 700 cm, szer. = 800 cm, gł. = 800 cm, atrium w Dominohaus, Reutlingen (wystawa Danuta Karsten. Papier bewegt/papier porusza)
  • Bez tytułu, 2012. papier, sznurek nylonowy, klej, około 66.000 papierowych karteczek, każda o wymiarach 2 x 7 cm, dł. = 700 cm, szer. = 800 cm, gł. = 800 cm, atrium w Dominohaus, Reutlingen (wystawa Danuta Karsten. Papier bewegt/papier porusza)
  • 100 Kilometer, 2013. Taśmy z tworzywa sztucznego, metal, szer. = 1250 cm,  wys. = 1300 cm, gł. = 3000 cm, Kunstkirche Christ-König, Bochum (wystawa: Danuta Karsten. 100 Kilometer/100 kilometrów)
  • 100 Kilometer, 2013. Taśmy z tworzywa sztucznego, metal, szer. = 1250 cm,  wys. = 1300 cm, gł. = 3000 cm, Kunstkirche Christ-König, Bochum (wystawa: Danuta Karsten. 100 Kilometer/100 kilometrów)
  • Kopuła miejska, 2013. stal, ocynkowana, pomalowana, profile stalowe 20 x 4 x 0,4 cm, ∅ = 1200 cm, wys. = 600 cm, Recklinghausen, Kreisverkehr Hertener Straße/Tiefer Pfad (1. Preis der Ausschreibung Künstlerische Gestaltung eines Kreisverkehrs/ 1. Nagroda w konkursie nadanie formy artystycznej rondu)
Bez tytułu, 1997. mąka kartoflana, pokrzywy, pigment, metal, wys. = 250 cm, szer. = 600 cm, głębokość = 100 cm, Kunsthaus Essen (wystawa: Danuta Karsten. Räume / Danuta Karsten. Przestrzenie)
Bez tytułu, 1997. mąka kartoflana, pokrzywy, pigment, metal, wys. = 250 cm, szer. = 600 cm, głębokość = 100 cm, Kunsthaus Essen (wystawa: Danuta Karsten. Räume / Danuta Karsten. Przestrzenie)

Mimo że w czasie studiów Karsten większość profesorów w Kunstakademie w Düsseldorfie przykładała ogromną wagę do sztuki konceptualnej, artystka skupiła się na sile wyrazu materiału. Prace z gliny, słomy, pokrzyw, sera, splecionych roślin, papieru, szkła wodnego i pigmentów ziemi instalowane na podłodze, unoszące się w pomieszczeniach lub przymocowane do metalowych stojaków[3], cechuje szacunek dla materii wyniesiony jeszcze z gdańskiej ASP. W jej pierwszych prezentowanych publicznie w niemieckich kościołach i galeriach instalacjach odniesienia do arte povera ustępują jednak miejsca uwadze poświęconej obiektowi i wysoce estetycznej inscenizacji materiału, co przywodzi na myśl polską sztukę tekstylną z lat siedemdziesiątych reprezentowaną przez Magdalenę Abakanowicz czy obiekty z materiału oraz papieru małżeństwa rumuńskich artystów Ritzi i Petera Jacobi. Instalacje Danuty Karsten z papieru nasączonego wodnym szkłem w formie zwiniętych rożków zamontowane w 1994 r. w kościele Philip-Nicolai-Kirche w Recklinghausen[4], czy też narożny stożek ułożony z wielkich, płaskich kartek w galerii Kunsthaus w Essen w 1997 r., wskazują na ukształtowaną, surową, manualną i ceniącą naturalność wrażliwość na materiał typową dla artystów wschodnioeuropejskich. Taką cechę nosi także pokazana, również w Essen[5], ściana wykonana z dwustu rur z pokrzyw usztywnionych mąką kartoflaną i pomalowanych na czarny kolor (zdjęcie nr 1).

Do zmiany dochodzi w 1996 r., kiedy to artystka zaczyna stosować folię i sznurki z tworzyw sztucznych oraz inne nierzadko białe lub przezroczyste materiały. Bardzo często są to, oprócz białego papieru i białych nici, zapałki, lateks i szare mydło zwykle układane przez Karsten w geometryczne wzory. Artystka od „biednych” materiałów typowych dla arte povera przeszła do tworzyw używanych w życiu codziennym, czego przykładem może być instalacja składająca się z setek folii bąbelkowych w ośmiobocznym foyer Museum Ostdeutsche Galerie w Ratyzbonie w 1999 r. (zdjęcie nr 3). Pierwszą instalacją tego typu jest praca pokazana w klinice psychiatrycznej w Bedburg-Hau w 1996 r., którą tworzy sześćdziesiąt piramid uszytych z folii PCV stojących samodzielnie dzięki statycznym możliwościom zastosowanego materiału[6].

W przeciwieństwie do prac powstałych przed 1996 r., w których pomieszczenie służyło jedynie prezentacji obiektów artystycznych, po tym okresie artystka zaczyna tworzyć prace odnoszące się do całej przestrzeni, jaką ma do dyspozycji i która dzięki zainstalowanym materiałom zostaje przekształcona w dzieło sztuki. Od tej chwili przestrzeń i instalacja stanowią integralne części jednej instalacji. Karsten użyje piramid z folii także w kolejnych pracach: w 1999 i 2000 r. w Nordkirchen oraz w Antwerpii; w 2000 r. w instalacji „Lichtatem” /Świetlny oddech/ w Galerii Koło w Gdańsku[7] oraz w instalacji o tym samym tytule, powiększonej do dwustu pięćdziesięciu piramid prezentowanej w 2010 r. w Zeche Zollverein w Essen (zdjęcie nr 11). Artystka za każdym razem dopasowuje geometryczne moduły do konkretnego pomieszczenia i w ten sposób na nowo je interpretuje. Ta zasada cechuje całą jej działalność artystyczną. Rzeźbiarka nowo odkryte tworzywo zastosowane w seryjnych formach odmienia przez różne pomieszczenia aż do ostatecznego projektu, kiedy wydaje się, że wszelkie inne możliwości już się wyczerpały.

Karsten eksperymentuje również z tworzywem pod względem optycznym i wypróbowuje różne możliwości jego manualnego zastosowania, czego dowodzi instalacja „Kleider” /suknie/ prezentowana w 2001 w Hattingen, na której pokazała taką samą opadająco-spływającą figurę wykonaną z czterech różnych materiałów: z konopi, z wełny metalowej, z sizalu oraz z tworzywa sztucznego (zdjęcie nr 4).

 

[1] Wywiad Kamili Wielebskiej z Danutą Karsten „Materialisierung von Raum” / materializacja przestrzeni/ (Gdańsk 2007) w: Danuta Karsten, Bönen 2012, str. 49

[2] Życiorys artystki oraz wykaz wystaw zbiorowych i indywidualnych znajduje się na stronie internetowej artystki www.danutacarsten.com

[3] Zdjęcia prac powstałych w latach 1987-1990 w eseju autorstwa Jacka Barskiego „Ein anderes Gefühl. Zum Werk von Danuta Karsten /Inne uczucie. O pracach Danuty Karsten/ w katalogu wystawy Lovis-Corinth-Preis, 1988, str. 71-81

[4] Zdjęcie ibidem, str. 82

[5] Zdjęcie ibidem, str. 85

[6] Zdjęcie ibidem, str. 88

[7] Zdjęcia w katalogu wystawy Bochum 2001, str. 9, 10, 33