Menu toggle
Navigation

Mediathek Sorted

Mediateka
  • Strona tatulowa „Dziennika Berlińskiego” z 9/10. grudnia 1922 r. z ogłoszeniem założenia Związku Polaków w Niemczech oraz ze statusem organizacji.
    Strona tatulowa „Dziennika Berlińskiego” z 9/10. grudnia 1922 r.
  • Posiedzenie rady naczelnej i zarządu wykonawczego Związku Polaków w Niemczech 21, stycznia 1927 r. w Berlinie.
    Posiedzenie rady naczelnej i zarządu wykonawczego Związku Polaków w Niemczech 21, stycznia 1927 r. w Berlinie.
  • Hrabia Stanisław Sierakowski, prezes ZPwN w latach 1922-1933.
    Hrabia Stanisław Sierakowski
  • Ks. Bolesław Domański, prezes ZPwN w latach 1933-1939.
    Ks. Bolesław Domański
  • Dr. Jan Kaczmarek z Bochum, kierownik naczelny ZPwN w latach 1922-1939.
    Dr. Jan Kaczmarek z Bochum
  • Bank Robotników w Bochum na byłej Klosterstraße, dzisiaj Am Kortländer, 1917 r.
    Bank Robotników w Bochum na byłej Klosterstraße, dzisiaj Am Kortländer, 1917 r.
  • Dom Polski w Bochum na byłej Klosterstraße 6, dzisiaj Am Kortländer 6, do 1939 r. siedziba kierownictwa III dzielnicy Związku (Westfalia), po 1945 r. do dziś glówna siedziba, fotografia ok. 1925 r.
    Dom Polski w Bochum, ok. 1925 r.
  • Zjazd Związku Polaków w Niemczech w Bochum w 1935 r.
    Zjazd Związku Polaków w Niemczech w Bochum w 1935 r.
  • Zjazd Związku Polaków w Niemczech w Bochum w 1935 r.
    Zjazd Związku Polaków w Niemczech w Bochum w 1935 r.
  • Wycieczka Polaków z Francji przed Domem Polskim w Bochum, 1961 r.
    Wycieczka Polaków z Francji przed Domem Polskim w Bochum, 1961 r.
  • Ulica Am Kortländer w Bochum (dawniej Klosterstraße). 1962 r.
    Ulica Am Kortländer w Bochum (dawniej Klosterstraße). 1962 r.
  • Ulica Am Kortländer w Bochum (dawniej Klosterstraße), 2014 r.
    Ulica Am Kortländer w Bochum (dawniej Klosterstraße), 2014 r.

Związek Polaków w Niemczech

Zjazd Związku Polaków w Niemczech w Bochum w 1935 r.
Zjazd Związku Polaków w Niemczech w Bochum w 1935 r.

W pierwszych latach po utworzeniu Związek Polaków w Niemczech mógł się prężnie rozwijać, ograniczenia w jego działalności pojawiły się jednak po przejęciu władzy przez nazistów w 1933 roku. Wprawdzie podpisany pakt o nieagresji między Warszawą a Berlinem w 1934 roku przejściowo zmniejszył ingerencję w działalność Związku, jednak okres „odprężenia” nie trwał długo. Wybuch II wojny światowej oznaczał likwidację organizacji, konfiskatę jego majątku, aresztowanie setek działaczy i przywódców oraz osadzenie ich w obozach koncentracyjnych. Inni Polacy zostali powołani do Wehrmachtu, uczestniczyli często w bratobójczej walce. Bez wątpienia członkowie Związku w kolejnych latach podzielili los milionów rodaków – obywateli polskich, którzy, zwłaszcza po przyłączeniu części terytorium polskiego do III Rzeszy, poddani zostali zmasowanym represjom. Na porządku dziennym były deportacje, mord i „germanizacja”. Wprawdzie po II wojnie światowej udało się szybko wskrzesić Związek we wszystkich strefach okupacyjnych, jednak pozostali w Niemczech Polacy, przestali stanowić siłę mogąca odgrywać większą rolę. Część zdecydowała się na reemigrację do Polski, która w wyniku zmiany granic objęła obszary wcześniej licznie zamieszkiwane przez członków Związku. Nie oznaczało to jednak, że „Macierz” potraktowała ich, jak się tego spodziewali i marzyli.

Powstanie dwóch państw niemieckich dodatkowo skomplikowało sprawę tak w relacjach polsko-niemieckich, jak i położeniu Polaków na ich obszarze. Z powodu działań komunistów w Polsce na początku lat 50-tych XX wieku w RFN doszło do podziału organizacji, natomiast w drugim państwie niemieckim, NRD, Związek został w ogóle rozwiązany. W późniejszych dziesięcioleciach Związek, który funkcjonował pod nazwą Rodło, organizował typowe dla tego rodzaju organizacji imprezy, od upamiętnienia rocznic, naukę języka polskiego po bale i obchodzenie świąt. Mimo prób zwiększenia liczby członków wraz ze starzeniem się i dalszą emigracją, Rodło pozostało nieliczną organizacją. Jego działalność nie zmieniła się po zjednoczeniu Niemiec. Jednym z głównych zadań pozostają nadal zabiegi nad uznaniem Polaków w Niemczech jako mniejszości.

Zasadniczy wpływ na położenie Polaków w Niemczech po I wojnie światowej miało bez wątpienia powstanie państwa polskiego. Po ponad stuleciu braku własnego państwa, mogli oni teraz liczyć na jego pomoc organizacyjną, finansową i polityczną. Polacy mogli także korzystać z pomocy polskich przedstawicielstw w Niemczech. Było to tym bardziej istotne, gdyż w odrodzonej Polsce mieszkała znaczna mniejszość niemiecka. Cieszyła się ona dużym wsparciem państwa niemieckiego.